Özgüven; kısaca sevilebilir ve becerebilir olma, kendimi olmaktan mutlu olma duygusudur. Diğer taraftan, özgüven eksikliği ise; kendinden şüphe duymak, pasiflik, boyun eğme, aşırı uyum gösterme, yalnızlık, eleştirilere karşı hassas olma, güvensizlik, depresyon, aşağılık duygusu ve sevilmediğini hissetme gibi kavramlarla tanımlanır.
Özgüven içi özgüven ve dış özgüven olmak üzere 2 ye ayrılır;
İç özgüven; insanın kendisini sevmesi, kendisiyle barışık olması kendinden memnun olmasıdır. Bu Kişiler;
- Kendilerini severler,
- Kendilerini tanırlar ( güçlü ve zayıf yönlerinin farkında olma)
- Kendilerine açık hedefler koyarlar ( kendilerine başarabilecekleri hedefler koyma )
- Pozitif düşünürle ( her sorunun bir çözümü mutlaka vardır.
Dış Özgüven ise;
- İletişim ( utanıp sıkılmadan konuşabilme)
- Kendini iyi ifade edebilme ( dolaysız açıkça ve hakkını arama)